کتاب سهم من از دریا (مجموعه داستان) نشر کتاب نیستان

«سهم من از دریا» عنوان مجموعه داستانی است از ژیلا تقی زاده، نویسنده، نمایشنامه نویس و نقاش معاصر که در قالب 13 داستان کوتاه در یک مجموعه گرد هم آمده است. داستان هایی که گاه از شدت کوتاه بودن خوانشی کمتر از چند دقیقه را پیش روی مخاطب می گذارند و گاه با وجود حجم کم ساعت ها می تواند مخاطب را پیش روی خود نگاه دارد.
مؤلف در نگارش این داستان ها منتخبی از تکنیک هایی از تمامی هنرهایی که با آن آشنایی دارد را مورد استفاده قرار داده است. او ایجاز را در خدمت هنر استفاده از رنگ و ایماژهای دراماتیک قرار داده و در نهایت موفق به خلق داستان هایی شده است که متن شان و شیوه روایی آنها بسیار شبیه تابلوهای نقاشی است؛ تابلوهایی که با زبان کلمات به حرف آمده اند و انگار این کلمات رنگارنگ قصد دارند چیزی بیشتر از یک روایت صرف داستانی را به پیشگاه مخاطب آورند.
نویسنده در کنار این خلق هنرمندانه داستانی به شدت به نوشتن آثاری با محوریت زیست و زندگی در داستان هایش توجه و علاقه نشان داده است. داستان های وی نقاشی های رنگارنگی هستند از برش هایی کوچک از زندگی که هر کدام از این برش ها از زاویه دید بخشی از رویدادهای زندگی روزمره با مخاطب صحبت می کند. گاهی از منظر آشپزی در ساعت تعطیل در یک ساعت خلوت، گاهی از منظر بیماری که شاهد جراحی شدن و بازگشت دوباره اش به زندگی است، گاهی از منظره یک تصویر قدیمی از مادری که به شدت نیز سنتی است و این سنتی بودن را نویسنده با نگاهی شاعرانه و نه مغلق روایت کرده است، گاهی از منظر بیماری که در دندانپزشکی با اینکه می داند بیماری اش از درون دندان است مشغول آراستن روی آن است و…
زندگی از منظر تقی زاده در این داستان ها چیزی جز برش های رنگین از زیستنی ساده و روزمره نیست، با این تفاوت که نویسنده این داستان های کوتاه سعی دارد به مخاطبش بفماند که می توان هر رویداد هر چند ساده و روتین را با رنگ و لعابی بکر و منحصر به فرد نمایش داد و البته نویسنده گاهی نیز ابایی ندارد تا با تلخی و گزندگی دست به روایت از برش هایی از زندگی بزند که بیش از هر چیز نمایش دهنده کم توجهی بی رحمانه ما به میراث های مشترک زیستی مان است.
داستان های تقی زاده تابلوهای پست مدرنی از کلمات هستند که در میان جملاتش می شود به خوبی حس گرمای ناشی از کلمات را دید؛ خواند و چیشد.