لنگرگاهی در شن روان شرح تجربه سوگ و مواجهه با فقدان است از زبان شش نویسنده در سه قالب متفاوتِ جستار، نامه نگاری و خاطرهپ ردازی. نویسندگان این کتاب از تجربه سوگ و تأمل در مرگ حرف می زنند و از احساسات و احوالی که از پی آن می آیند و از زندگی که صورت تازه ای می یابد.
در دوره ای که پاندمی فرصت مناسک جمعی سوگواری را از بسیاری از ما گرفته و ناگزیریِ رویارویی روزمره با مرگْ دلداری های کلیشه ای و سطحی را از معنا تهی کرده است، شاید بیش از هر وقت دیگری به تسلابخشیِ ادبیات و به روایت صریح و عریان دیگران از تجربه شان در روزهای سوگواری نیاز داریم. لنگرگاهی در شن روان کشف پیوندی شگفت انگیز و انسانی است میان درد «من» و درد آدم های دیگر در زمان ها و مکان های دیگر.
ثبت دیدگاه
دیدگاه کاربران