یکی از ویژگی های افق انقلاب این بود که میدان عمل همگانی بود و به تعبیری میدان قدرت بود.
این ها واقعا دیگر تئوری نیست و بخشی از آن ها تجربه زیسته ایرانیان است. انقلاب حقیقتا یک میدان نیرو بود، که فرد و ابتکارات شخصی در آن حضور زنده داشتند. یعنی رفتار آدم ها سازمان یافته نبود. انقلاب ایران، انقلاب یک حزب نیست. یعنی رهبران انقلابی از میدان عمل نیروهای خرد، ثمره های قدرت بزرگ می چینند. در حقیقت، برای نسلی که انقلاب کرد، همین گونه بود.
ثبت دیدگاه
دیدگاه کاربران