کتاب وسعت یا عمق؟ - (چرا در جهانی تخصص گرا از شاخه ای به شاخه ای پریدن بهتر است؟) نشر ترجمان علوم انسانی

کتاب وسعت یا عمق اثر پرفروش دیوید اپستین و منتشرشده در سال 2019 است. در این کتاب توضیح داده می‌شود که موثرترین راه برای موفقیت در هر حوزه‌ای، ممکن است آن راهی که در ابتدا به نظر می‌رسد، نباشد. نسخه‌ی فارسی این کتاب توسط عرفانه محبی جهرمی ترجمه و توسط انتشارات ترجمان علوم انسانی منتشر شده است

بیل گیتس، کارآفرین آمریکایی و همچنین موسس شرکت مایکروسافت، کتاب وسعت یا عمق را کتابی جالب عنوان کرده که ایده‌های گنجانده‌شده در آن حتی به توضیح برخی از موفقیت‌های شرکت مایکروسافت نیز کمک می‌کند، زیرا آن‌ها در مایکروسافت افرادی را استخدام کرده‌اند که وسعت واقعی و مورد نیاز را در حوزه‌ی خود و همچنین در سراسر حوزه‌ها داشته‌اند و این افراد به موفقیت مایکروسافت کمک شایانی کرده‌اند.

بسیاری از کارشناسان استدلال می‌کنند که هر کس که می‌خواهد مهارتی را توسعه دهد، ساز بزند یا در رشته‌ی خود به فردی موفق تبدیل شود، باید زود کار خود را شروع کند، به شدت تمرکز کند و تا حد امکان ساعت‌ها تمرین مفید داشته باشد. اگر دیر دست‌به‌کار شوید یا کار خود را به تعویق بیاندازید، هرگز به موفقیت افرادی که زودتر از شما شروع کرده‌اند نخواهید رسید. اما نگاهی دقیق‌تر به تحقیقات بر روی برترین و موفق‌ترین افراد جهان، از ورزشکاران حرفه‌ای گرفته تا برندگان جایزه‌ی نوبل، نشان می‌دهد که داشتن تنها یک تخصص یک استثناست، نه قاعده.

دیوید اپستین برای نوشتن کتاب وسعت یا عمق موفق‌ترین ورزشکاران، هنرمندان، موسیقی‌دانان، مخترعان و دانشمندان را مورد بررسی قرار داد. او کشف کرد که در بیشتر زمینه‌ها -به‌ ویژه زمینه‌هایی که پیچیده و غیرقابل پیش‌بینی هستند- کلی‌گرایان و نه متخصصان، برای برتری در ابتدا آماده‌تر هستند (کلی‌گرایان افرادی هستند که به جای تمرکز روی تنها یک حوزه، سعی می‌کنند یک توانایی نسبی در تمام حوزه‌ها کسب کنند). کلی‌گرایان اغلب مسیر خود را دیرتر می‌یابند و به جای تمرکز بر یکی از علائق، بسیاری از علایق را در هم ترکیب می‌کنند. آن‌ها همچنین خلاق‌تر و چابک‌تر هستند و می‌توانند ارتباطاتی ایجاد کنند که همتایان تخصصی‌ترشان نمی‌توانند ببینند.

کتاب وسعت یا عمق سخت گیرانه و جذاب است و راهکاری قانع‌کننده برای از بین بردن ناکارآمدی ایجاد می‌کند. شکست در آزمون، بهترین راه برای یادگیری است. کسانی که مکررا شغل‌های خود را ترک می‌کنند، نهایتا رضایت‌بخش‌ترین شغل را پیدا می‌کنند. تأثیرگذارترین مخترعان به جای تعمیق دانش خود در یک حوزه‌ی واحد، از دامنه‌های خود عبور می‌کنند. متخصصان تنها در حوزه‌ی خود پیشروی می‌کنند، در حالی که رایانه‌ها روزانه بر مهارت‌های بیشتر و متعددی تسلط پیدا می‌کنند. در مجموع افرادی که به شکلی گسترده‌تر فکر می‌کنند و تجربیات و دیدگاه‌های متنوع را می‌پذیرند، به طور فزاینده‌ای پیشرفت خواهند کرد.