دعای ابوحمزۀ ثمالی از توحیدی‌ترین ادعیه‌ای است که به دست ما رسیده است. این دعا میراث ارزشمند امام سجاد علیه السلام است. اگر چه دعای ابوحمزه از معروف‌ترین دعاهایی است که شیعیان در ماه مبارک رمضان آن را می‌خوانند؛ امّا هنوز هم معارف عمیق این دعا در میان بسیاری از کسانی که این دعا را می‌خوانند، غریب است. این کتاب بنا دارد به اندازۀ توان خویش، مفاهیم دعای ابوحمزه را برای مخاطب تبیین کند.

ویژگی‌های کتاب قصه من و خدا - عاشقانه های بارانی 01 (قصه واژه هایی که بوی ابوحمزه گرفتند) ،که می‌تواند شما را به مطالعۀ آن ترغیب کند عبارت است از:

الف) بررسی مفاهیم عمیق دعا در فضای ادبی: دعای ابوحمزه در این کتاب به چند بخش تقسیم شده است. در ابتدای هر بخش، متن دعا به همراه ترجمۀ آن آمده و پس از آن محتوای دعا در قالب عباراتی ادبی و روان، شرح داده شده است. مخاطب در این قسمت احساس نمی‌کند که در برابر شرحی خشک و علمی قرار گرفته است؛ بلکه در فضایی ادبی به محتوای عمیق دعا دست پیدا می‌کند.

ب) تقویت دو حسّ ارزشمند در مخاطب: مخاطب پس از مطالعۀ این کتاب به دو حسّ ارزشمند خواهد رسید: اوّل، حسّی پر از محبّت نسبت به خدا که در پی تصویر جدیدی که از صفات خدا در ذهنش نقش بسته، به دست می‌آید. حسّ دوم، در پی تصویر جدیدی به دست می‌آید که این دعا از رابطۀ خدا با بندگان خویش ترسیم کرده است. در این جا مخاطب فارغ از حرف‌های شعاری، خدا را به عنوان حامی و دلسوز خویش می‌بیند. تقویت این دو حس می‌تواند رابطۀ جدیدی از انسان با خدا را رقم بزند.