«اینستالوژی» پنجمین اثر سید مجید حسینی، استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران است.
این کتاب شامل بیش از دویست متن است که از مجموعه نوشته هایی که حسینی طی سه سال گذشته در اینستاگرام خود منتشر کرده انتخاب شده اند.
در شرایطی که رویارویی اکثریت کاربران با تصاویر اینستاگرامی از نوع «دیدن» است نه «نگریستن»، وی رویه ای متفاوت در پیش گرفته است. او به تصاویر «نگاه» کرده و در پی معانی دیگری در پس آنچه دیده می شود بوده است. برای حسینی تصویر بهانه ای است برای اندیشیدن پیرامون انسان و جهان. تلنگری است به ذهن برای اکتشاف و رسیدن به شناختی نو. از همین رو، اغلب متن ها بی نیاز از تصاویر خوانده می شوند و گاه حتی ارتباطی بین متن و تصویر دریافت نمی شود که البته این یک عیب نیست. هر تصویر ذهن نویسنده را به سمتی کشانیده و دست به قلمش کرده تا از خاطراتش، از دغدغه هایش، از تجربه هایش و از دیدگاهش نسبت به موضوعات مختلف بنویسد و از همین رو هر متن به شدت شخصی است. سیب های زخمی سرخ توی حوض حیات دانشکده هنرهای زیبا تنها در ذهن نویسنده به نمادی از زخم های روزگار تبدیل می شوند و این تخیل نویسنده است که ردپاهای روی برف را به دعوتی برای عبرت گرفتن از زندگی دیگران تبدیل می کند.
اینستالوژی را نباید در یک نشست خواند که شاید کمی خسته کننده باشد. باید آن را دم دست گذاشت و در فرصتی که پیش می آید یکی دو متن از آن را خواند و درباره آن اندیشید. اینستالوژی مجالی را فراهم می آورد تا کمی بیشتر فکر کنیم و خودمان و جهانمان را از نو ببینیم.
ثبت دیدگاه
دیدگاه کاربران