کتاب جوانه های آتش - سرگذشت استعمار 11 نشر سوره مهر

هیچ می دانستید آقا محمد خان قاجار چطور آدرس گنجینه های جواهرات نادر شاه افشار را از زیر زبان شاهرخ، آخرین بازماندۀ سلسله افشار بیرون کشیده؟ من هم تا «جوانه ‌های آتش» را نخوانده بودم، بی خبر بودم.
«آقا محمد خان قاجار جواهرات نادر را می خواست؛ اما شاهرخ ادعا می کرد از وجود این جواهرات بی خبر است. آقا محمد خان دستور داد که از خمیر تاجی درست کنند و روی سر شاهرخ پیر بگذارند. سپس جلادان شکنجه او را آغاز کردند. جلادان تا نیمه های شب به شکنجه شاهرخ ادامه دادند. آن ها سرب مذاب را روی تاج خمیری شاهرخ می ریختند و پیرمرد نابینا پس از چند لحظه با داد و فریاد محل پنهان کردن یکی دیگر از گنجینه ها را افشا می کرد.»‌
مهدی میرکیایی در این کتاب که یازدهمین کتاب از مجموعه کتاب های «سرگذشت استعمار» است، این ماجرا را در روایت «تاجی از خمیر» نگاشته است. البته «جوانه‌های آتش» این روایت و دیگر روایت‌های کتاب را در منظومه‌ ای از فراز و نشیب های تاریخ ایران دوره قاجار و آمد و رفت عوامل استعمار روس و انگلیس و فرانسه و عثمانی به کشورمان ترسیم کرده است و صرفاً به دنبال روایت بی کفایتی و فساد و ستم پادشاهان قاجار نیست؛ هر چند که در این باب هم خوب ظاهر شده است.
شاهان قاجار مثل فتحعلی شاه، شاهانی احمق بودند. همان فتحعلی شاهی که پیمانی با کاپیتان جان مالکوم انگلیسی امضا کرد که اجازه ندهد فرانسوی ها برای لشکرکشی به تیول انگلیس در هندوستان از ایران عبور کنند؛ در حالی که فرانسه هیچ خطری برای ایران نبود، زیر عهدنامۀ ترکمانچای را هم امضا کرد و آن خسران بزرگ تاریخی را که هنوز هم که هنوز است زخم های خونریزش در تن ایران تازه است، برای میهنمان رقم زد.
«جوانه‌های آتش» در 96 صفحه شامل 18 روایت از 18 غفلت و خیانت بزرگ قاجارها و فریبکاری و سوءاستفادۀ استعمارگران از این وضعیت و تلاش برای تصاحب خاک و ثروت های عظیم ایران است.
میرکیایی این کتاب را برای نوجوانان ردۀ سنی بالای 13 سال نوشته است. زبان قلم میرکیایی شیرین، جذاب و قصه ‌گو است. شروع روایت ها با قلاب هایی قوی، توجه خواننده را به ماجراها الصاق می کند وبا کوتاه نویسی و قصه‌ گون نویسی، با حوصلۀ نوجوان راه می آید.
این مجموعه کتاب برگزیدهۀ جایزه کتاب سال 1400 است و ارزش چند بار خواندن را دارد؛ به‌خصوص که تصویرسازی و طراحی گرافیکی جذابی هم دارد که جایی برای خستگی و ملال باقی نمی گذارد.