به زبان مادری گریه میکنیم دریچهای نو به ادبیات امروزِ مکزیک و آمریکای لاتین میگشاید و تصویری متفاوت از آنچه به آن خو گرفتهایم، نشانمان میدهد. کتاب به زبان مادری گریه میکنیم مجموعهای است از هشتاد و دو ناداستان/جستارِ بسیار کوتاه (فلشنانفیکشن یا جستار برقآسا) از فابیو مورابیتو، شاعر، نویسنده و مترجمِ مکزیکی ایتالیاییتبار، که الهام شوشتریزاده آنها را از زبان اسپانیایی به فارسی برگردانده است. مورابیتو در این جستارهای بسیار کوتاه و خوشخوان، سراغ مضامینی مثل زبان مادری، تجربهی نوشتن و ترجمه، کلنجار رفتن با زبان، دردسرها و شیرینیهای نوشتن به زبانی جز زبان مادری، و زندگی در دنیای ادبیات و کلمهها میرود و با زبانی ساده، سرراست و گاهی شوخوشنگ از مفاهیمی عمیق و جدی میگوید.
از همان اولین جستار کتاب، مورابیتو مضامینی چون نوشتن، نوسان مدام بین دو زبان، تردید و دودلی همیشگیِ نویسندهها، احساس خیانت به زبان مادری، و عشق به کتاب و ادبیات را پررنگ میکند و در ادامه هم بارها به این مضامین برمیگردد. او در جستارهای به زبان مادری گریه میکنیم، خاطرات کودکی و جوانی خودش، تجربهی نوشتن و ترجمه، مواجههاش با شاهکارهای ادبی جهان، و لحظههای سادهی روزمره را از منظری متفاوت میبیند و تصویری نو از بدهبستان ذهن و زبان ترسیم میکند.
ثبت دیدگاه
دیدگاه کاربران