کتاب راز پلاک سوخته - (براساس دست نوشته ها و خاطرات شهید مهدی طهماسبی در سوریه) نشر شهید کاظمی

راز پلاک سوخته نوشته علی ابراهیمی گتابی شامل دست‌نوشته‌ها و خاطرات شهید مدافع حرم مهدی طهماسبی است.

علی ابراهیمی گتابی در کتاب راز پلاک سوخته گوشه هایی از خاطرات و دستوشته‌های شهید بزرگوار مدافع حرم، مهدی طهماسبی را به روی کاغذ آورده است. در این کتاب با شهید بزرگوار مهدی طهماسبی از دوران دانشجویی‌اش در دانشکده افسری اصفهان تا لحظه شهادتش در سوریه همراه می‌شوید.

شهید مدافع حرم مهدی طهماسبی متولد 14 آبان سال 1362 اولین فرزند خانواده‌ای است که پدرش پیشکسوت جنگ و شهادت بود. اصالتاً از قوم بختیاری و در شهر مسجد سلیمان دوران کودکی و نوجوانی‌اش را گذراند. دوران جوانی در آزمون ورودی دانشکدهٔ افسری و تربیت پاسداری اصفهان شرکت کرد. در سال 1381 عضو رسمی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شد و بعد از اتمام تحصیل و شروع به کار در سپاه، ازدواج کرد. حاصل ازدواجش دو فرزند پسر بود. شهید در کسوت مربی تخریب در دانشکدهٔ آموزش و تربیت پاسداری علویون در قم مشغول به خدمت شد و در همان شهر نیز ساکن شد.

شهیدطهماسبی داور فوتبال و دارای مدرک درجهٔ یک داوری از فدراسیون فوتبال کشور بود؛ علاوه بر آن، ذاکر اهل بیت (ع) و شاعری گمنام و با اخلاص نیز بود. عمدهٔ شعرهای حماسی را که او می‌سرود، دانشجویان در مراسم تحلیف دانشجویان دانشگاه امام حسین (ع) و در حضور رهبر معظم انقلاب در مراسم رژه قرائت می‌کردند.

شهید طهماسبی در رشتهٔ کارگردانی و بازیگری هم صاحب مدرک با درجه عالی بود. او مربی تخریب و خادم افتخاری مسجد مقدس جمکران معروف به «مربی ادب» بود که شاگردان و همکارانش از او سه جمله طلایی به یادگار دارند: «نماز اول وقت، احترام به پدر و مادر و پهلوان باشیم».

شهید در بهمن‌ماه سال 1394 با لبیک به امام زمان خویش برای دفاع از حریم آل الله برای بار اول به سوریه اعزام شد؛ اما برای اعزام دوم با توجه به حوادثی که در منطقه خان‌طومان به وجود آمد و جبههٔ کفر بعد از نقض آتش‌بس با حملهٔ وحشیانه باعث شد که جمعی از مدافعان حرم به شهادت برساند.

شهید جاویدالاثر ابراهیم عشریه دوست و همکارش که با هم عقد اخوت بسته بودند نیز در العیس به فیض شهادت نائل آمد؛ لذا اصرار به اعزام مجدد کرد؛ اما هر بار با اعزامش موافقت نمی‌شد.

شهید طهماسبی نذر پیاده‌روی اربعین کرد تا برای دفاع از حریم عقیلهٔ بنی‌هاشم در لباس مدافعان حرم به سوریه اعزام شود. بالاخره شهادت‌نامه «مربی ادب» به دست «سقای ادب» امضا شد.

شهید طهماسبی بعد از سه روز از اعزام دومش به سوریه در روستای القراصی حومهٔ جنوبی شهر حلب سوریه در حالی که به دیوار ساختمان مهمات تکیه داد بود، حوالی ساعت 10 صبح مورد اصابت موشک تاو آمریکایی قرار گرفت و با اقتدا به حضرت زهرا (س) و با پیکری سوخته در نیمهٔ خرداد سال 1395 همزمان با سالگرد رحلت پیر خمین به دیدار مولا و سرورش حضرت سیدالشهدا (ع) شتافت.

ساعت و روز شهادت شهید مهدی طهماسبی دقیقاً همزمان شد با ساعت و روز اعلام رسمی شهادت شهید ابراهیم عشریه. دو یاری که نه در زندگی دنیا بلکه سرنوشت آخرتشان هم به هم گره خورد.

از شهید، دو فرزند خردسال پسر به نام امیرمحمد و حسین به یادگار مانده است. هنگام شهادت پدر، امیر محمد 6 ساله و حسین 10 ماهه بود. حالا از شهید مهدی طهماسبی یک پلاک سوخته باقی مانده است. پلاکی که صاحبش، یکی از اصحاب آخرالزمانی سیدالشهدا (ع) است. مزار شهید مهدی طهماسبی در گلزار شهدای علی بن جعفر (ع) قم در قطعه شهدای مدافع حرم واقع شده و بنا بر وصیتش، شعری که خود در وصف بی‌بی زینب کبری (س) و شهدای مدافع حرم سروده بود، بر سنگ مزارش حک شده است:

قلب هر شیعه، خون شد از این غم

خواهر ارباب، بین نامحرم

به عطر سیب کربلا، جملگی مستیم

مدافعان حرم، زینبی هستیم