کتاب شهید مصطفی صدرزاده نشر شهید کاظمی

کتاب شهید مصطفی صدرزاده، به کوشش موسسه شهید کاظمی نوشته شده است و توسط نشر شهید کاظمی منتشر شده است.

شهید مصطفی صدرزاده شهیدی بود که در خاموش کردن فتنه سال 88 در منطقه خود شهریار نقش پررنگی داشت و در نهایت در راه دفاع از حرم اهل­بیت علیهم ­السلام به شهادت رسید.

مصطفی صدرزاده متولد 19 شهریور 1365 در شهرستان شوشتر استان خوزستان است. پدرش پاسدار و جانباز جنگ تحمیلی است. او در 11 سالگی به همراه خانواده از اهواز به استان مازندران مهاجرت کرد. خانواده صدرزاده پس از دو سال به شهرستان شهریار استان تهران نقل مکان کردند. مصطفی خیلی زود عضو بسیج شد و دوران نوجوانی را با حضور و فعالیت در مساجد و هیئت‌های مذهبی، انجام کارهای فرهنگی و یادگیری فنون نظامی سپری کرد. در دوران جوانی در حوزه علمیه به فراگیری علوم دینی نیز مشغول شد. سپس در دانشگاه دانشجوی رشته ادیان و عرفان شد و همزمان مشغول جذب نوجوانان و جوانان مناطق اطراف شهریار و برپایی کلاس‌ها و اردوهای فرهنگی نظامی و جلسات سخنرانی و ... برای آنها بود.

مصطفی در سال 1385 ازدواج کرد. حاصل این پیوند مبارک دو فرزند است به نام‌های فاطمه و محمدعلی. در سال 1392 به‌صورت داوطلبانه و مخفیانه با نام جهادی «سید ابراهیم» به سوریه عزیمت کرد. سید ابراهیم به سبب نشان‌دادن لیاقت در جنگیدن، فرمانده گردان «عمار» و جانشین فرمانده تیپ «فاطمیون» شد. سرانجام پس از چندبار زخمی شدن در درگیری با تروریست‌های تکفیری، ظهر تاسوعا مقارن با 1 آبان 1394 در عملیات محرم در حومه شهر حلب در سوریه به شهادت رسید.

شهید در مقاطع زمانی مختلف نیروی انسانی پایه کار انقلاب اسلامی تربیت کرده است. او از نوجوانی در پایگاه بسیج «امیرالمومنین علیه السلام» مسئولیت کار با نوجوانان را داشته است. بعد از آن خودش پایگاه بسیج «روح‌الله» را در «کهنز» شهریار تأسیس کرد. پس از مدتی کار در این پایگاه و جذب بیش از 200 نفر کار را به هیئت پرورش نیروی انسانی در آن محل سپرد. او همچنین پس از اعزام به سوریه و حضور در خط مقدم جنگ، نیروی نظامی پرورش داد‌ نیروهای تربیت‌یافته شهید، سلوک زندگی بسیار متنوعی دارند. از نیروهای نظامی تا افراد درس‌خوانده فرهنگی. این تنوع نشان‌دهنده جامعیت شهید صدرزاده در حوزه کار تربیتی است.

در بخشی از کتاب «شهید مصطفی صدرزاده» از زبان سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی آمده است: «یک جوان تو دل برویی بود، آدم لذت می‌برد نگاهش کند؛ من واقعا عاشقش بودم. آن وقت این جوان چون ما راهش نمی‌دادیم بیاید اینجا، رفته بود مشهد در قالب فاطمیون به اسم افغانستانی خودش را ثبت نام کرده بود تا به اینجا برسد. زرنگ به این می‌گویند! به ما و امثال ما که اینجا آمده‌ایم زرنگ نمی‌گویند. به آنها که دنبال مال جمع کردن و ... هستند زرنگ نمی‌گویند! زرنگ و با ذکاوت کسی است که این‌طور کار را به دست می‌آورد و بالاترین بهره را از آن می‌گیرد و به نحو احسن از فرصت استفاده می‌کند.»

این کتاب در 78 صفحه و توسط انتشارات شهید کاظمی در قطع پالتویی تدوین و منتشر شده است.