ساکن خیابان ایران مجموعه‌ی 12 مقاله و یادداشت است که در فاصله سالهای 90 تا 96 با موضوع «تشیع و دینداری در جامعه‌ی معاصر» توسط محسن حسام مظاهری، نویسنده و پژوهشگر مطالعات اجتماعی تشیع منتشر شده است و اکنون با عنوان «ساکنِ خیابانِ ایران؛ مسایل و چالش‌های دینداری در جمهوری اسلامی» با ویرایش جدید بازنشر شده‌اند.

ساکن خیابان ایران، تمثیلی از موقعیت دینداران در ایران پساانقلابی است. دیندارانی که در وضعیتی دوگانه، همزمان هم از مواهب حکومت دینی برخوردار شده‌اند و هم با مصائب و چالش‌های اختصاصی زیست دینی در چنین حکومتی دست به گریبان‌اند. در کتاب ساکن خیابان ایران، کوشش شده است به صورت مختصر و با رویکرد انتقادی به برخی مسایل و چالش‌‌هایی که دینداری و تشیع ایرانی،‌ امروز و پس از گذشت چهار دهه از استقرار حکومت دینی با آن‌ها مواجه است، پرداخته شود. نه مسایل نظری و تئوریک؛ بلکه مسایلی که مستقیماً با زندگی روزمره‌ی دینداران مرتبط است و سردرگمی در قبال آن‌ها، در سال‌های اخیر مشکلاتی را به‌ویژه برای نسل‌های جوان مذهبی پدید آورده و هزینه‌های زیست دینی را بالا برده است. به گمان حسام‌مظاهری، درصورت استمرار این روند و چنانچه در تنظیم مناسبات نهاد دین و دولت، اصلاحات و بازاندیشی‌های مؤثری صورت نپذیرد و جامعه‌ی مذهبی نتواند خود را از وابستگی به نظام سیاسی برهاند، آینده‌ای پرتلاطم و پرمخاطره در انتظار تشیع ایرانی خواهد بود.

عناوین برخی از این مقالات عبارت است از: «تکثیرِ خیابان ایران: کلونی‌های دین‌داران و سیاستِ بقا»، «گشایش یا تنگنا: وضعیت متناقض دین‌داران در حکومت دینی»، «دینداری مردانه و زنانِ حاشیه‌نشین»، «تشیع مردمی و تشیع نخبگانی: از تقابل تا تعامل»، «مرجعیتِ مذهبیِ جمهوری اسلامی در کشاکش قم و تهران»؛ عناوین برخی از مقالات این کتاب است.

همچنین، «شمالِ مردانه ـ‌ شمالِ زنانه: از البرز تا خزر»، «آخرالزمانِ شیعی و الاهیات سیاسی جمهوری اسلامی»، «گذار از وحدتِ مذهبی به تعایشِ اجتماعی: ضرورت صورت‌بندی جدید در مسأله‌ی تعامل شیعه/سنی» و «واقعیتِ شیعه‌بودن و اقتضائات هویتی» از دیگر مقالات این اثرند.