معرفی کتاب سرگذشت استعمار

مجموعه «سرگذشت استعمار» نوشته مهدی میرکیایی ماجرای غارتگری کشورهای سرمایه دار اروپایی در کشورهای آسیایی و به خصوص ایران است. این مجموعه که در سال‌های گذشته در پانزده جلد منتشر می‌گردیده اکنون در یک مجموعه سه جلدی به چاپ رسیده است.
دومین جلد از سه گانه سرگذشت استعمار مشتمل بر شش جلد است که عبارتند از: فاخته‌ها لانه ندارند، سفر الماس، به دنبال کادی، افطار در کلیسا، گنج‌های کلات، جوانه‌های آتش.
 

• جلد ششم؛ فاخته ها لانه ندارند: نویسنده در این جلد از رباخواری سرمایه داران و در نهایت خلق بانک‌ها می‌گوید.
• جلد هفتم؛ سفر الماس: این جلد، یکی از جالب‌ترین جلدهای مجموعه است که تاریخ به استعمار درآمدن کشور هند را به زیبایی توصیف می‌کند. مهدی میرکیایی توضیح می‌دهد که استعمارگران به بهانه تجارت راهشان را به این کشور باز کرده و با فریب حاکمان محلی بر شبه قاره هند مسلط شده و دو الماس «کوه نور» و «دریای نور» را غارت کردند.
• جلد هشتم؛ به دنبال کادی: هندی‌ها برای نجات کشور و مردمشان از استعمار و غارت، گروه تاگز (فداییان) را شکل دادند. این گروه مبارز و معترض دارایی انگلیسی‌ها را می‌دزدیدند و بین مردم تقسیم می‌کردند. جزییات کارشکنی‌های گروه تاگز و بیرون راندن مهاجمان را می‌توانید در این کتاب بخوانید.
• جلد نهم؛ افطار در کلیسا: نویسنده در جلد نهم به بیان حقایق شگفت‌انگیزی از ورود استعمارگران به ایران می‌پردازد. ایران در آن زمان تحت اداره سلسه صفویه، اولین حکومت شیعه در ایران بود.
• جلد دهم؛ گنج های کلات: این جلد نیز ادامه ماجرای ایران و استعمار است. مهدی میرکیایی تاریخ پرچالش ایران در آن روزها و دلاوری های ایرانیان برای نجات وطنشان از چنگال استعمارگران را بسیار جذاب و خواندنی روایت می‌کند.
• جلد یازدهم؛ جوانه های آتش: ادامه تاریخ ایران در زمان قاجار و ارتباطش با استعمار موضوع جلد یازدهم مجموعه است.

در ادامه برشی از این کتاب را می‌خوانید:

«برده‌ها حتی هنگامی که در آفریقا بودند و اربابانی سیاه داشتند می‌دانستند که اگر پول خوبی به دست آورند می‌توانند آزادی خود را بخرند. یکی از برده‌های جوانی که در اسارت قبیله اشانتی بود. و برای این قبیله در معدن الماسی در غرب آفریقا کار می‌کرد نقشه آزادی خود را به همین صورت طراحی کرده بود. قبیله اشانتی قبیله‌ای بسیار بزرگ در غرب آفریقا بود و رئیس آن مانند پادشاهی بر این منطقه فرمان روایی می‌کرد. رئیس آشانتی معادن بزرگ الماس و طلا را در اختیار داشت که برده‌های زیادی در آن‌ها به استخراج سنگ‌های قیمتی مشغول بودند. او همچنین به تجارت برده با اروپایی‌ها نیز علاقه داشت و هر سال شمار زیادی از اسیرانش را به اروپایی‌ها می‌فروخت.»