صحیفه سجادیه مجموعهای از دعاها و مناجات منسوب به امام چهارم شیعیان، زین العابدین علی بن الحسین است که مجموعهای از 54 دعا و نیایش است. این کتاب پس از قرآن و نهج البلاغه مهمترین میراث مکتوب شیعه به حساب میآید و به نامهای خواهر قرآن و «انجیل اهل بیت» نیز مشهور است. صحیفه مانند قرآن و نهجالبلاغه از نظر فصاحت و بلاغت مورد توجه قرار گرفته است.
امام سجاد(علیه السلام) بسیاری از معارف دینی را در دعاهای خود بیان میکند؛ موضوعاتی مثل خداشناسی، جهانشناسی، انسانشناسی و مباحث عالم غیب، فرشتگان، رسالت انبیا، جایگاه پیامبر(صل الله علیه و آله) و اهل بیت(علیهم السلام)، امامت، فضایل و رذایل اخلاقی، گرامیداشت اعیاد، مسائل اجتماعی و اقتصادی، اشارات تاریخی، نعمتهای مختلف خداوند، آداب دعا، تلاوت، ذکر، نماز و عبادت. معروفترین دعای صحیفه دعای مکارم الاخلاق است.
«صحیفه سجادیه»، خزانه پرگوهر سلطان مُلک و ملکوت، حاکم عرصه گاه ناسوت و لاهوت، امیر کشور جلال و جبروت، فرمانروای جهان صدق و عشق، مولای عارفان روشندل و پیشوای عاشقان عامل، وجود مقدّس حضرت سجاد (علیه السلام) است.
عارفان روشن ضمیر، از«صحیفه سجادیه» به «انجیل اهل بیت (علیهم السلام)» یاد کردهاند و بینایان راه از این دریای پر از حکمت، تعبیر به «زبور آل محمد (علیهم السلام)» نمودهاند!! بعد از گذشت پانزده قرن از طلوع«صحیفه سجادیه»، هنوز اکثریّت مردم در تاریکی جهل نسبت به این سرمایه بینظیر الهی به سر میبرند.
دقّت در دعاهای امام سجاد (علیه السلام)، این معنی را به انسان نشان میدهد که باید«صحیفه سجادیه» در حوزههای علمی شیعه و در مدارس فرهنگی، جزء کتب اصیل درسی شود و برجستگان با هنری برای تعلیم این فرهنگ پرفروغ تربیت شوند.
بدون شک اگر این کتاب به دست عالمان آگاه و متخصّصان والا و حکیمان دانا، تفسیر و تحلیل شود، به بهترین صورت و با زیباترین کیفیّت چاپ شده و به دست مردم برسد، نیکوترین اثر تربیتی را در وجود مردم خواهد گذاشت و از این مسیر هزاران نفر به راه آشتی با حق و حقیقت درخواهند آمد و چه بسا که جرقّهها و بارقههای آتشین این کتاب از زشتکارترین افراد، نیکوکارترین انسانها به وجود آورد.
اثر پیش رو که ترجمه استاد محمد مهدی رضایی است در صدد است تا بر این مهم نائل آید.
ثبت دیدگاه
دیدگاه کاربران